De nasleep van het beleg ~ The Aftermath of the siege

Veel van de beschrijvingen van het beleg van Groningen zijn afkomstig van Petrus (Pieter) Valckenier, die een soort geschiedenisboek schreef over de Guerre d'Hollande, onder de naam 'Verwerd Europa' en dit uitbracht in 1688.

Op google books was hij niet te vinden, maar wel op archive.org, zowel in full-text als in pdf formaat.

Hij schrijft over het Munsterse leger na afloop:


Verlies des Van de macht des Vyands , die defe Stad belegerde, is naderhand
uytgekomen defe Lijfte, die by de Munfterfche Officiers felfs gefor-
meert loude zijn :

Anno 1672. den 9en July is Groeningen belegert geworden van: 24000 man.

Daar af zijn voor de Stad gefnevelt aan foldaten en ruyters: 4536.
Gequetst: 1426

Overgelopen na de Stad omtrent: 600

Overgelopen na andere qnartieren omtrent: 5000

Overftens doodgebleeven : 3

Overste Lieutenants dood: 2.

Capiteynen dood: ó3

Twee hooge Officieren binnen de Stad gevangen: 2

11632.



Valkenier geeft de volgende redenen voor het opbreken van het beleg: sommigen weten het aan de Keizerlijke en Brandenburgse hulptroepen én de slechte staat van het leger. Anderen stellen dat de bisschop zijn kanonnen en mortieren met teveel kruit laadde waardoor ze onbruikbaar raakten, de zware verliezen, het vollopen van de loopgraven met regenwater en de sterke verdediging.

Nu waren de Munstersen wel weg voor Groningen, maar ze zaten nog in Winschoten en Oude- en Nieuweschans en uitermate vervelend was hun uitvalsbasis Coevorden, van waaruit ze nog diverse strooptochten organiseerden.

~~

One of the contemporary works on the Guerre d'Hollande is a book called 'Verwerd Europa', written by Petrus (in dutch 'Pieter' which you pronounce as 'Peter') Valckenier. His book is not on googlebooks but on archive.org and above you can find the link for the pdf version, which is a bit more useful than the full text version. Valkenier was a smart man who took William III's side on the right time and later got a career as an ambassador. He gives the following reasons for the failure of the siege: some claim the threat of Brandeburg and the Empire plus the bas state of his army. Other blame the Bishop himself who ordered double charges for his guns with detrimental results, his heavy losses (half his force with a lot of officers). Also the august rains made the trenches a rather unpleasant place to be and as a true patriot Valkenier mentions as the main reasons the gloriuos defenders.

Well, actually the war wasn't over. The Munster troops still held the town of Winschoten and the fortresses of Oudeschans and Nieuweschans. And they held Coevorden, as a base for their raids.

The picture is of 'the other Bock' painting.

Feest!

Vandaag feest natuurlijk!

Ooit werkte ik eens aan de Hereweg in Groningen. Wat ik niet wist, is dat achter de kantoorkolos nog een stukje was te zien van de Helperlinie. Van de linie is zelf weinig meer over, maar hij werd op aanwijzing van Coehoorn gebouwd om herhaling van 1672 te voorkomen. De foto - van 1868- is van de oostelijke redoute, meer informatie vind je hier en hier.

~~

Today is celebration time, as we celebrate the relief of Groningen in 1672.

To prevent a siege, in 1695, under the guidance of the great Coehoorn, a new defense line was made, just about at the place where the Bishop started his siege. I used to work on the modern day office buildings, and I only realised a few years ago, that in the backyard the remains of the line could be seen. The photograph dates from 1668 and shows the eastern redoubt.

Folkert Bock III

Zo hangt het schilderij van Folkert Bock in het stadhuis. Het mooie is, er is nóg een schilderij dat aan Bock wordt toegeschreven, maar ik heb hem nog nooit in het stadhuis zien hangen. (Zie z/w foto p.76 'Groningen constant', ISBN 9001354556.)

~~

This is the picture of Folkert Bock as it now is on view for all of us in Groningen City Hall. Nice thing is, there's another painting of the siege, also credited to Bock, but I never saw that one in city hall. (There's a b/w pic of it in the book 'Groningen Constant')

Maximiliaan van Beieren

We hebben dus van Galen. En we hebben de bisschop van Keulen die ook nog bisschop van Luik was. Zijn bijzondere levensloop vind je hier op wiki, waaruit ik citeer:

"Maximiliaan kreeg de beschikking over Deventer. Bernard van Galen richtte zijn pijlen op Groningen. De beide bisschoppen hadden 30.000 man ingezet, maar haalden hun troepen terug toen Grote Keurvorst en Raimondo Montecuccoli zich bij Halberstadt verzamelden."

Zucht.

~~

So...we have this "van Galen". And we have the bishop of Cologne, who also was bishop of Liege/Luik. His english wiki is rather short, but the dutch one gives more info on his rather bizarre life. Also from the dutch wiki ,a quote stating that the Cologne and Munster troops left because the Prussian and Imperial troops were nearing. Wrong. For several reasons. Sigh.

Hendrik Casimir II

Op dit ruiterportret van Hendrik Casimir II, stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe is ook een zwarte page te zien. Hendrik begon zijn militaire carrière op negenjarige leeftijd als kolonel van de regimenten Nassau-Friesland (infanterie en cavalerie). In 1672 werd hij generaal in het Staatse leger. Hij zette de rivaliteit met zijn neef Willem III voort, die al door hun vaders begonnen was. In 1688 was hij Derde Veldmaarschalk, maar toen Willem III in 1692 voorkwam dat hij Eerste Veldmaarschalk werd, vertrok de jaloerse, opvliegende en weinig diplomatieke Hendrik voorgoed uit het Staatse leger. Mokkend bracht hij de rest van zijn leven in Leeuwarden door. In 1696 stierf hij en werd opgevolgd door zijn zoon Johan Willem Friso.

~~

On this portrait of Hendrik Casimir II, stadholder of Friesland, Groningen and Drenthe, a black page can be seen. Hendrik started his military career at the age of 9 as colonel of the regiments (horse and foot) Nassau-Friesland. In 1672 he became a general in the Staten army. He continued the rivalry with his cousin, Prince William III of Orange, which had started between their fathers. In 1688 he was Third Field Marshal but William III prevented Hendrik from taking the position of First Field Marshal in 1692. Resigning his post, the jealous, ill-tempered Hendrik withdrew to Leeuwarden, his capital city, where he sulkingly bided his time until he died in 1696.

Kaart van Groningen 1672 ~ Map of the situation in 1672

Uit het boek van Theissen een kaart met vestingen, wegen en moerassen. De moerassen heb ik groen ingekleurd.

Hoe moet je nu Groningen benaderen als je het wil belegeren? Het kaartje zegt of via Bourtange of Nieuweschans in het Noorden, maar daar liggen dus twee vestingen. Of je gaat via Coevorden (maar dar ligt ook een vesting)of via Zwartsluis en Meppel. In rood heb ik de mogelijke routes aangegeven.

Van Galen heeft alle drie routes geprobeerd, nadat de beslissing was genomen om Groningen te gaan aanvallen. Het lukte hem niet om Bourtange in te nemen, maar wel Nieuweschans en Oudeschans omdat die verlaten werden om troepen naar Groningen te halen. Ik heb overigens begrepen dat de normale manier van verplaatsen over het water was.



Om de vijand verder te hinderen werd er geinundeerd, wat je op de volgende kaart kunt zien. Het Oldambt en Fivelingo zijn moeilijk te passeren, idem voor Bourtange en vanaf het zuiden wordt de vijand belemmerd en beperkt tot een kleine strook. Inunderen ging overigens niet vanzelf, vaak was daar dwang voor nodig.

~~

Two maps of the North of the republic, the frst one showing roads and fortresses. I have coloured the fenns in green and the access roads in red. To enter the province of Groningen, you could go north, through the fortresses of Bourtange or Nieuweschans or take the southern route, through the fortress of Coevorden or more westward trough Zwartsluis and Meppel. Van Galen used all these routes, but couldn't pass Bourtange, but did take the abandonded fotresses of Oudeschans en Nieuweschans.



To bother the enemy more, terrain could be flooded ('inundated') and the second map shows how many land was under water, not that deep but sufficient to hinder movement, and narrowing the route even further.

Welkom!

Het is mij een eer en genoegen de heren Elzinga en Hulshoff te begroeten als mede-schrijvers op dit weblog.

Ter ere van hen, een prent boven van de stelling bij Oosterhogerbrug en daaronder die van Ruischerbrug, uit het boek van Dr J. Theissen, 'Voor Vrijheydt ende Vaderlandt'.

~

It is my honour and privilege to welcom Mr Elzinga and Mr Hulshoff as co-writers to this blog.

The picture above is the trench near Oosterhogerbrug, and below the one at Ruischerbrug, where the Munster and Cologne troops tried to surround the city. From the book of Dr J. Theissen, 'Voor Vrijheydt ende Vaderlandt'.